Amerikalılar’ın bir lafı vardır, “Dilimlenmiş ekmekten sonra en mükemmel icat!” diye...

1920’li yıllarda, Otto Rohwedder isimli yeni keşifler yapmak konusunda oldukça tutkulu bir kuyumcu varmış. Bu kuyumcu varını yoğunu satmış, her şeyini hayalini gerçekleştirmek için kullanmış ve ekmeği dilimleyen ve paketleyen bir makina icat etmiş!

Bu icat bir süre pek kullanılmamış olsa da, icattan yaklaşık 5 yıl sonra hemen hemen tüm fırınlarda ekmek dilimli olarak üretilmeye, paketlenerek satılmaya başlamış. İngilizce’ye de bu icat sayesinde, böyle bir deyim girmiş ve bugüne kadar kullanılmaya devam etmiş. Hala birçok teknolojik yenilikten bahsedildiğinde bu deyim kullanılıyor. Bazen herhangi bir yeni icadın önemini anlatıyor, bazen de hafifçe dalga geçiyor konuyla.

İşte sabahları yağlı-ballı olan, öğle saatinde çorbaya doğranan, akşamları kuru fasulyeye bandırılan, ızgarada cazur cuzur etmiş balığın yanında dilim dilim yenilen ekmeklerin “dilim”lenme hikayesi de böyle bir şey. Dilimlenmiş ekmekten sonra en mükemmel icatın ne olduğu ise, tam bir muamma...